مراسم سوگواری سالروز رحلت نبی گرامی اسلام حضرت محمدبن عبدالله(ص) و شهادت حضرت امام حسن مجتبی(ع) و هشتمین امام همام حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) همزمان با سراسر جهان اسلام و تشیع، با حضور شیعیان و محبان  اهل بیت(ع) در مسجد آل محمد(ص) هراره برگزار شد.

اشاره:

در چند دهه‌ گذشته، با گسترش نسبي اسلا‌م در جنوب آفريقا و انسجام مسلمانان در اين منطقه، جمعيت‌ها و سازمان‌هاي اسلا‌مي فعاليت خود را درآن منطقه آغاز نمودند. اين سازمان ها امكاناتي محدود و متكي به منابع خارجي دارند. كمبود منابع مالي از جمله مشكلا‌ت اصلي آنها به شمار مي رود. رهبران اين مؤسسات و كشورهاي پشتيبان آنها سعي دارند تا حد امكان، ‌در راستاي اهداف و برنامه‌هاي تبليغي خود، ‌به مردم نيازمند كمك نمايند.

در اين نوشتار، ويژگي‌هاي مهم و فعاليت‌هاي فرهنگي و ديني اين مؤسسات، به طور مختصر بيان مي شود.

روابط پيروان اديان و مذاهب مختلف با يكديگر

روابط ميان پيروان اديان مختلف در زيمبابوه به مقدار زيادي بستگي به ساختار مردمي اين كشور دارد. با اين توضيح كه چون بافت اجتماعي زيمبابوه يك بافت قبيله‌اي مي‌باشد و تعدد قبايل در اين كشور وجود دارد هر قبيله فرهنگ خاص خود را دارا مي باشد. روابط بين اديان هم تابعي از روابط بين قبائل و اقوام مختلف مي باشد كه در زيمبابوه زندگي مي كنند.

ما مي بينيم كه در زيمبابوه قبيله اندبله به عنوان ميني كه از آفريقاي جنوبي وارد اين كشور گرديده اند و سرزمين شوناها را غصب كرده اند شناخته مي شوند. هرچند قبيله اندبله هم، مانند شونا مسيحي باشند.

جمعيت كشور زيمبابوه براساس برآورد انجام شده در ژوئيه 2001 ميلادي 366/365/11 نفر بوده است. در همان سال ميزان مواليد حدود 468/2 درصد و ميزان مرگ و مير حدود 322/2 درصد برآورده شده و بدين ترتيب نرخ رشد جمعيت كمتر از 15% بوده است.

گفتني است كه مهمترين عامل پايين بودن نرخ رشد جمعيت در زيمبابوه، شيوع بيماري ايدز در اين كشور مي باشد. اين بيماري، ميزان مرگ و مير را افزايش داده و موجب كاهش ميانگين عمر گرديده است. به طوري كه ميانگين عمر در زيمبابوه حدود 37 سال مي باشد.

كشور زیمبابوه در زمره كشورهای مسیحی جنوب آفریقا قرار دارد و به تعبیری حیاط خلوت مسیحیت و هیئتهای میسیونری به شمار می رود. بخش قابل توجهی از مردم این كشور از پیروان مذاهب مختلف دین مسیح محسوب می گردند و در حدود 30 تا 40 در صد از جمعیت زیمبابوه نیز همچنان پایبند به مذاهب بومی و سنتی خود می باشند.

قرآن در مالاوی به زبان یائو» ترجمه و منتشر شد.

مسلمانان این کشور که اغلب با زبان یائو صحبت می کنند، به دلیل عدم آشنایی با زبان عربی از فهم قرآن کریم عاجز مانده بودند.

در نهایت کار ترجمه این قرآن که توسط شیخ محمد سیلیکا» صورت پذیرفت، پس از ۱۰ سال به پایان رسید و در اختیار علاقه مندان و مسلمانان قرار گرفت.

گروه کوچکی از مسلمانان فعلی زیمبابوه را مسلمانان هندی الاصل تشکیل می دهند این مسلمانان که در حال حاضر از وضعیت اقتصادی مناسبی در کشور برخور دارند در بین سالهای 1904-1908 توسط انگلستان و به منظور احداث راه آهن ویکتوریا فا به سالیسبوری (حراره) از شمال شرق پاکستان (ایالت پنجاب) به این کشور انتقال یافتند.

مسلمانان وارمبا در زمره قدیمی ترین گروه از مسلمانان بومی کشور زیمبابوه محسوب می گردند که تاریخ ورود آنها به این کشور به قرون سیزده و چهارده میلادی بر می گردد. در آن عهد دوران رونق و شکوفایی دولت شهرهای شیرازی به ویژه دولت شهر شیرازی کیلوا بود.

برخی از بازرگانان ایرانی و مقیم سواحل شرق آفریقا در راستای تجارت پر سود خود با سوفالا و معادن طلای پادشاهی مونوماتاپا رهسپار این سرزمین شدند. آنان به تدریج در برخی از مناطق پادشاهی مونوماتاپا خصوصاً پایتخت آنان موسوم به زیمبابوه بزرگ» اقامت گاه های کوچکی پدید آوردند و در نتیجه تجارت با بومیان و مبادله کالاهای مختلف به ثروت قابل ملاحظه ای دست یافتند.

در سومین روز هفته وحدت، نشست تخصصی میلاد النبی(ص) با موضوع بررسی تأثیر اجتماعی همزیستی مسالمت‌آمیز پیروان ادیان و مذاهب» با حضور جمعی از مسلمانان، اساتید بخش مطالعات ادیان دانشگاه زیمبابوه و دانشجویان کالج اسلامی فاطمه زهرا(س) با همکاری شورای عالی امور مسلمانان زیمبابوه در محل سالن اجتماعات مسجد آل محمد(ص) هراره برگزار شد.